Mikrocytowe (MicroR) i makrocytowe (MacroR) populacje krwinek czerwonych
Dlaczego warto oceniać mikrocyty (MicroR) i makrocyty (MacroR)?
W pewnych chorobach takich jak zespoły mielodysplastyczne, mimo podwyższonych wartości MicroR lub MacroR, wartość MCV pacjentów może się znajdować w obrębie zakresu referencyjnego. Parametry MicroR i MacroR są zatem pomocne w zawężaniu możliwych przyczyn niedokrwistości.
Parametry MicroR i MacroR są nowymi, raportowanymi parametrami diagnostycznymi w analizatorach serii XN i wchodzą w skład pełnej morfologii krwi (ang. complete blood count, CBC).
W jaki sposób są mierzone mikrocyty (MicroR) oraz makrocyty (MacroR)?
Krwinki czerwone (ang. red blood cells, RBC) oraz płytki krwi (ang. platelets, PLT) zliczane są w kanale RBC/PLT metodą detekcji z użyciem płynu osłaniającego i prądu stałego (direct current, DC ). Używane jest ogniskowanie hydrodynamiczne, dzięki czemu tylko pojedyncze komórki przepływają przez detektor, a wynikający z tego rozkład wielkości RBC jest bliski rozkładowi Gaussa.
Wartości parametrów MicroR i MacroR otrzymywane są z obu końców histogramu RBC. Histogramy RBC próbek zawierających mikrocytowe krwinki czerwone przesunięte są w lewo i często występuje w nich wzniesienie po lewej stronie wykresu spowodowane zwiększeniem ilości małych krwinek czerwonych. W przeciwieństwie do tego makrocytowe RBC, dają histogramy o wydłużonym nachyleniu po prawej stronie. Zastosowanie dwóch odrębnych dyskryminatorów w niższych i wyższych obszarach histogramu umożliwia określenie mikrocytowych i makrocytowych populacji krwinek czerwonych, a uzyskane w ten sposób wartości przedstawiają mikrocytowe (MicroR) i makrocytowe (MacroR) krwinki czerwone jako odsetek wszystkich czerwonych krwinek.
