Hematologia weterynaryjna

Hematologia weterynaryjna okazuje się wyzwaniem, nie tylko ze względu na specyfikę wielu gatunków, ale także dlatego, że objętość próbki krwi ma naprawdę duże znaczenie. Małe zwierzęta, takie jak gryzonie czy ptaki, także wymagają badania krwi, jednak jej objętość, którą można bezpiecznie pobrać, jest ograniczona. Seria XN-V pozwala na maksymalny wgląd w parametry hematologiczne przy minimalnej objętości próbki.

Pierwszą uczelnią weterynaryjną w Europie była założona w 1762 roku Wyższa Szkoła Weterynarii w Lyonie (Francja). Jej założycielem był żyjący w latach 1712-1779 lekarz weterynarii Claude'a Bourgelat. Głównym powodem przyświecającym założeniu uczelni była panująca w tamtych latach choroba wywołana wirusem pomoru bydła (w Polsce znany również pod nazwą Księgosusz). Studenci szkoły poczynili tak imponujące postępy w badaniach, diagnostyce i leczeniu, że w 1765 roku król Francji – Ludwik XV – założył Królewską Szkołę Medycyny Weterynaryjnej. Od tego momentu podobne placówki zaczęły pojawiać się w innych krajach Europy. Pierwsza szkoła weterynarii w Stanach Zjednoczonych – Veterinary College of Philadelphia – powstała w 1852 roku. [1]

Za ówczesnego „Ojca Medycyny Weterynaryjnej” uważany jest amerykański lekarz James Harlan Steele (1913-2013), doceniony za zwiększanie świadomości społecznej w zakresie opieki i bezpieczeństwa zwierząt. [1] Pomógł ustanowić programy masowych szczepień w Stanach Zjednoczonych na choroby takie jak wścieklizna i bruceloza bydła. Odwiedził dziesiątki krajów, aby rozpocząć i propagować programy weterynaryjnej ochrony zdrowia publicznego i pomóc w monitorowaniu określonych chorób. [2]

W kwietniu 1863 roku w Hamburgu (Niemcy) odbyło się walne zgromadzenie lekarzy chcących omówić i zaplanować plan walki z pomorem bydła – jednej z pierwszych powszechnie uznanych pandemii wśród zwierząt. Dziś jest to jedyna choroba zwierzęca, jaką kiedykolwiek całkowicie zwalczono. Spotkanie to stało się pierwszym Międzynarodowym Kongresem Weterynaryjnym. W 1959 roku, na jednym z kongresów, utworzono Światowe Stowarzyszenie Weterynaryjne. Celem promowania zdrowia i dobrostanu zwierząt 25 kwietnia każdego roku obchodzony jest Światowy Dzień Weterynarii.

Ponad 50-letnie doświadczenie na rynku hematologii klinicznej pozwala firmie Sysmex przenieść diagnostykę weterynaryjną na wyższy poziom. Zarówno laboratoria specjalistyczne lub badawcze z małą ilością próbek, jak i laboratoria o dużej wydajności, oczekujące automatyzacji, mogą otrzymać rozwiązania spełniające ich potrzeby.

Pierwsze opracowane przez Sysmex rozwiązanie dedykowane dla hematologii krwi zwierzą, zostało zaprezentowane w 2006 roku, z głównym zastosowaniem w laboratoriach i uniwersytetach weterynaryjnych. Po wielu latach i badaniach dopracowano i udostępniono na rynek całościowe rozwiązania, które obejmują nie tylko analizę parametrów hematologicznych, ale również wykonanie i barwienie rozmazu oraz jego cyfrową analizę.

Wszystkie komórki krwi u kręgowców nie będących ssakami (ptaki, ryby, gady i płazy) posiadają jądro komórkowe. Stanowi to źródło interferencji utrudniające u tych gatunków automatyczną ocenę parametrów hematologicznych w analizie morfologii krwi pełnej (ang. complete blood count – CBC). Będąc świadomym ograniczeń i wyzwań Sysmex wprowadził na rynek kombinacje dedykowanych odczynników i algorytmów umożliwiającym analizatorom serii XN-V, wyposażonym w kanał PLT-F, wykonywanie analizy CBC również dla tych problematycznych próbek.

Wysoka wydajność i optymalizacja procesów analitycznych są kluczowe w laboratoriach wykonujących dużą ilość badań. Odgrywają one również ważną rolę w laboratoriach specjalistycznych lub badawczych z małą ilością próbek. Ograniczenie pracy manualnej w przestrzeni laboratoryjnej zwiększa wydajność analiz, równocześnie prowadząc do otrzymywania bardziej spójnej jakości wyników i ich archiwizacji. Rozwiązania firmy Sysmex dedykowane dla weterynarii mają za zadanie spełniać te oczekiwania.

Seria XN-V składa się z trzech podstawowych modeli: XN-1000V, XN-1500V i XN-2000V. Koncepcja modularności zakłada także automatyzację badania rozmazu krwi. Modułowość i skalowalność serii XN-V pozwala na dostosowanie rozwiązania do indywidualnych potrzeb użytkownika, niezależnie od tego czy składa się ono z analizatora wolnostojącego, czy też z w pełni zautomatyzowanej linii obejmującej analizę parametrów hematologicznych, wykonanie i barwienie rozmazu oraz jego cyfrowej analizy. Dodatkowo, jeśli w przyszłości zmienią się potrzeby, możliwe jest rozszerzenie funkcjonalności już zainstalowanego systemu poprzez jego rozbudowę o nowe moduły.

Ocena nieprawidłowości w rozmazie krwi bywa trudna. Dlatego dobrze wykonany rozmaz jest niezbędny do prawidłowej oceny mikroskopowej i różnicowania komórek. Koncepcja rozwiązań Sysmex zakłada automatyzację i optymalizację procesów przygotowania rozmazów krwi i ich cyfrowej analizy. Dostarczając personelowi pracowni hematologicznych narzędzia, które wspierają go i zapobiegają błędom powszechnym przy ręcznym wykonaniu, barwieniu i interpretacji rozmaz krwi. W połączeniu z analizatorami z serii XN-V, koncepcja ta obejmuje wszystkie etapy pracy w hematologii, zapewniając spójne, wysokiej jakości wyniki.

Manualne różnicowanie krwinek białych jest czaso- i pracochłonne oraz subiektywne. Pomimo, że metoda niewiele zmieniła się na przestrzeni lat,  to jakość, ergonomia i automatyzacja mikroskopów znacząco się poprawiła. Cyfrowa analiza obrazów z lokalizacją komórek umożliwia znacznie bardziej wydajną i skuteczną ocenę ich morfologii.

Ocena mikroskopowa komórek krwi wymaga doświadczenia i całkowitego skupienia osoby przygotowującej i oceniającej rozmaz. Nierzadko identyfikacja komórek w rozmazie krwi bywa trudna, w rezultacie, często odbywa się ona przez porównanie pojedynczych komórek do innych widocznych w rozmazie. Prowadzi to do otrzymania wysoce subiektywnego wyniku, gdzie atypowe formy bywają błędnie klasyfikowane. W rezultacie cierpi na tym poprawność otrzymywanych wyników.

Rozwiązanie Sysmex umożliwiające cyfrową analizę obrazu z lokalizacją komórek pomaga nie tylko w standaryzacji, ale także usprawniaja przepływ pracy w laboratorium. Zamiast zliczania manualnego i przepisywania wyników, oprogramowanie automatycznie wyszuka, klasyfikuje i wyświetla komórki na ekranie komputera, a po zatwierdzeniu wyniku przez personel, wysyła go do laboratoryjnego systemu informatycznego.